17 augustus 2018

Lieve Frieda,

Verslagen zit ik klaar om eindelijk dan dit bericht te schrijven. 
Alsof het dan pas definitief zal zijn…
Vorige week kregen we het trieste bericht terwijl we op vakantie waren en zojuist brachten Cas en ik je weg, voor je laatste Aardse reis.
Een hartverscheurend afscheid, voor het eerst dat onze kleine man bewust afscheid neemt van het lichaampje van zijn dierbare vriendin.

Niemand die jou gekend heeft zal zeggen “het was maar een duif”. Iedereen vond jou bijzonder en zeker wij.
Toen je maar enkele dagen oud was, kregen we je in onze handen. We hadden toen nooit gedacht of zelfs gehoopt dat dit zo een bijzondere vriendschap zou opleveren. We wilden jou en je broer gewoon grootbrengen en de vrijheid geven. Je bleek ons trouwste huisdier ooit te worden, zeker nadat je broer overleden was. Waar wij waren, was jij en vaak hebben we doodsangsten uitgestaan omdat je zo dom tam was. We moesten vaak opletten als we uitreden met de auto, je vloog dan graag mee langs ons venstertje, vaak rakelings langs tegenliggers af. Als we de straat opgingen wandelde jij rustig mee… in het midden van de straat. De hond zette jij zomaar op zijn plaats want hier was alles duidelijk jouw domein… We zijn altijd bang geweest dat dit gedrag je ooit het leven zou kosten, maar zo was je nu eenmaal: vrijpostig en de koningin van huize Koolmijnlaan 38.

Er zijn wel 1000 anekdotes over jou te vertellen, we hebben ontelbare keren om je gelachen en niemand kwam bij ons thuis zonder jou op te merken. We kregen altijd een warm welkom van je en zoveel keren kwam er een lach op mijn gezicht als ik je weer eens in huis tegenkwam, stiekem. Mijn hart vulde zich telkens ik zag hoe groot je band met Cas was, hoe rustig je was in zijn armen en hoe je hem steeds vergezelde: van de trampoline naar de glijbaan en terug. Lachen was het altijd als we jou op zowat elk trainingsfilmpje dat thuis met Olga gemaakt werd ontdekten. Hilariteit alom als ik de mensen verbaasd zag kijken als jij met me mee vloog of wandelde als ik de straat op ging.

Mijn prachtige gevederde vriendin,
wat ben ik blij dat ik destijds het engagement ben aangegaan. Wat ben ik vereerd jou gekend te mogen hebben. Wat een extra toegevoegde waarde ben jij voor ons geweest de afgelopen jaren. Wat zal je ontzettend hard gemist worden… door ons allemaal en ik denk door vele anderen.

Dag Frieda…
onze vrije vogel…

 

[ngg_images source=”galleries” container_ids=”93″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”1″ thumbnail_width=”200″ thumbnail_height=”200″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”60″ number_of_columns=”4″ ajax_pagination=”0″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”Slideshow” template=”/customers/4/5/4/wafjes.be/httpd.www/wp-content/plugins/nextgen-gallery/products/photocrati_nextgen/modules/ngglegacy/view/gallery.php” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]