4 februari 2011

Tess en Raf zijn alweer enkele dagen in ons midden, we beginnen ze beter en beter te kennen en wat is het heerlijk om hun karaktertjes te ontdekken! Dan weer lijken ze identiek en dan zijn ze weer zo verschillend…

Als we onze 2 kleintjes naast elkaar zien, dan zien we steeds óverduidelijk een verschil tussen hen. Tess is wat groter en haar hoofdje is toch anders, een andere vorm, een andere uitdrukking. Ook hun manier van lopen en hoe ze zich binnen en buiten de roedel gedragen is toch net ietsje anders. Maar ja, op de cruciale momenten zie je natuurlijk net niet welke van de 2 je voor je hebt. Soms twijfelen we net zolang tot we te laat zijn en soms denken we zeker van ons stuk te zijn. “Tess! Niet in de gordijnen hangen!” En dan zie je dat kleine Tess aan je voeten licht te slapen… “Rafke, nee, niet wéér de tochthond aanvallen!” als het arme schatje flink zijn tandjes scherpt aan zijn speeltjes. Gelukkig weten ze wel al wat “foei” betekent en ook “helaba” wil wel eens helpen. De schuldige weet best dat de vermaning voor hem of haar bedoeld is. En ook bij “wat zijn jullie daar aan het doen?” komen ze, een en al onschuld, vrolijk aangelopen.

Maar we moeten niet zo klagen… eigenlijk zijn het ongelofelijk brave pupjes en wat is het heerlijk om dit tweetal in huis te hebben!
Ze lopen al behoorlijk aan de riempjes, al is het niet steeds een sinecure om met 2 zulke dartele pupjes aan de riem op stap te gaan :). En ook ‘s nachts doen ze het prima! Zolang ik vrij was van het werk, besloten ze er ‘s nachts om de 3 uur uit te willen voor een plasje, maar blijkbaar denken ze wel aan de baasjes, want sinds woensdagnacht slapen ze flink door tot we zelf moeten opstaan. Sterker nog, we moeten ze bijna wakker maken ‘s ochtends! De meeste plasjes en poepjes gebeuren netjes buiten, al is er tijdens een opwindend spel of een onbewaakt moment ook wel eens een ongelukje…

Beetje bij beetje maken de pupjes kennis met hun toekomstige leventje… Maandag en woensdag al de eerste kennismaking met de vaste wandelvrienden, dinsdag alvast even wennen op de praktijk, elke dag fijn met de auto mee, woensdag een eerste wandelingetje op de heide met hun tweetjes en tussendoor wordt er natuurlijk veel gespeeld, veel geknuffeld en uiteraard ook veel geslapen!

Gisteren was dan de grote dag, ik moest weer gaan werken en de kleintjes zouden meegaan. Ze moesten meteen een hele dag mee naar de praktijk dus dat was wel een beetje spannend… Maar ze hebben het super gedaan en dat is heel fijn, want de praktijk is een beetje een 2de thuis voor onze wafjes! Gisterenochtend zijn we met ons drietjes goed op tijd vertrokken zodat we nog een wandelingetje konden maken voor de dag begon. In de praktijk aangekomen, werden de schatjes geinstalleerd. Een lekker groot en zacht kussen werd uitgespreid en bezaaid met allerhande speeltjes. Moe van hun wandelingetje vielen ze meteen in slaap. ‘s Middags was het tijd voor een uitlaatrondje, een eerste wandelingetje door het dorp en dat was wel erg spannend. Wat rijden auto’s snel en wat maakt het allemaal veel lawaai! De kinderen die op het schoolplein speelden waren wel erg boeiend en die hond die aan de overkant blafte was toch een beetje eng. Wat een indrukken allemaal! Nadien nog even eten en de rest van de middagpauze werd volgeknuffeld en gespeeld. Om 15uur werd het hele spelletje nog eens herhaald en toen we om 19uur naar huis gingen, hadden ze nog zó’n slaap dat ik ze maar gewoon naar de auto gedragen heb.

Ook vandaag werd een spannende dag, want vanavond zijn ze voor het eerst echt gescheiden. Rafke is thuisgebleven bij Marc en Tessje is samen met nonkel Sam mee naar de praktijk gekomen. Tessje is wel te vinden voor het gezelschap van gentleman Sam die haar netjes haar kluifje laat opknabbelen. Ze dartelt vrolijk door de keuken en legt zich dan weer een poosje te slapen. Wat is ze toch voorbeeldig!

Enkele fotootjes: