9 maart 2011

Het heerlijke weer doet wonderen, mensen en dieren krijgen de kriebels in hun buik en de wereld ziet er opeens een stuk vrolijker uit. Ook hier bij ons thuis kikkert mens en dier op door het zonnetje op hun snoet. De hondjes rennen door de tuin, de kat doet ons allemaal glimlachen met zijn capriolen en is duidelijk minder vaak in ‘zijn sofa’ terug te vinden. Sam ligt languit op het terras te zonnebaden en onze vogeltjes zingen erop los. Ondanks het feit dat het nog erg koud is, voelen we het allemaal, het wordt straks weer lente!

Zondag was ongetwijfeld het hoogtepunt van de week. Zo’n stralend weer èn een lege agenda, dat konden we niet negeren en dus werd ‘s ochtends alles in gereedheid gebracht voor een tripje naar zee. Even hebben we nog getwijfeld of de pupjes wel meekonden op zo’n grote dag en ook Sam die met zijn poten sukkelt was een twijfelgeval. Maar hoe konden we er nu 1 thuislaten… Een extra benchje in de auto zodat iedereen comfortabel kon zitten en dan konden we de hondjes gaan schikken. De pupjes konden voor zo’n lange trip niet samen in de bench, want dan wordt het speeltijd en daar worden wij, de baasjes, knettergek van in de auto. Eén klein zwartje belandde dus in de grote bench tussen de borderzusjes in, het andere kleine zwartje nam plaats in de kleine bench erachter en daarnaast was dan nog een knus plekje voor de beide corgi’s en weg waren we! Aan zee hadden we heel wat bekijks. “Hé kijk, een hondje”, vervolgens werden nummer 2, nummer 3,4 en 5 en tenslotte nummer 6 uit de auto geladen. De mensen keken hun ogen uit, toen ze onze voltallige roedel samen zagen. Met ieder 3 woefers aan de leiband, namen we de kortste weg naar het strand, gelukkig stonden we vlakbij geparkeerd want “de groten” wisten al wel hoe laat het was en konden hun enthousiasme maar moeilijk bedwingen. Eens op het strand gingen de riemen in de zakken, wat een feest was dat! Ieder deed zijn eigen ding, Hippie en Fien begonnen gelijk te rennen, sja… nu ze zóveel ruimte hadden, konden ze zich maar beter eens ècht laten gaan. Sam ging wat rondstruinen en ging al snel over tot zijn favoriete bezigheid: zandrollen. Engie was er zéker van dat we een balletje bijhadden en haalde al haar overtuigingskracht boven. En de pupjes… die keken hun ogen uit. Zoveel zand, zoveel water! Zonder twijfel gingen ze met de anderen mee het water in, hoewel een balletje oppakken als er een golf aankwam toch een beetje gek was. Na een stukje wandelen vonden we het voor Sam en de pups wel genoeg geweest, bovendien was er erg veel wind en konden wij dus wel een opwarmertje gebruiken. De hondjes werden te rusten gelegd op hun plekje in de auto en de baasjes gingen lekker iets warms nuttigen. Na een welverdiende pauze was iedereen weer uitgerust en zo konden we er weer tegenaan. ‘s Avonds keerden we moe maar voldaan weer terug. Wat een heerlijk dagje!

Meer fotootjes vind je in het album “op wandel”.