5 juni 2011
Sam was gisteren ingeschreven op de wedstrijd in Eksel. De zon brandde en het onweer hing in de lucht. De honden waren dan ook allemaal nogal duf en de punten lagen over het algemeen vrij laag. Dat beloofde… Sam leek echter behoorlijk “in vorm” dus ik had er nog een redelijk goed oog in. Bovendien moest hij nog maar 1 wedstrijd 85 of meer op 100 spelen om over te mogen naar Programma 1 en om dus ook in die klas te mogen trainen. Na al die jaren in de debutanten, wilden we er dit jaar toch voor gaan om hem naar “den 1” te krijgen. Zo krijgt Sam weer een nieuwe uitdaging en het baasje dan natuurlijk ook. Het moest dus gewoon lukken om minstens 85 te halen 🙂
We begonnen met “2 minuten down”. De laatste tijd een beetje een hekelpunt, omdat meneer graag gaat rollen tijdens deze oefening. Vorige week ging het gelukkig goed, dus hopelijk dit keer ook! We moesten de honden achterlaten, achter hen doorlopen en van het terrein af onder een tent gaan staan. De andere mensen van de groep kwamen in een wip voor me staan en Sammeltje was me kwijt waardoor hij eerst ging rechtzitten en me daarna ook kwam zoeken. Op mijn gil ging hij wel weer liggen maar hij had intussen natuurlijk wel wat meters gepikt… Ik dacht al aan een 0/10 en achtte de kans nog klein om aan 85 te komen. De losse volg ging goed, heel goed zelfs. Hij liet erg mooi volgwerk zien! Daarna onderbreken, ook dat is altijd spannend… Ook nu enkele meters buiten èn hij stond weer op… sja, toen was het in mijn hoofd helemaal naar de haaien. Het voordeel was wel dat we de rest van de wedstrijd erg relaxed uitliepen. En dat had resultaat! Perfecte houdingen, bijna perfecte vaste volg, perfecte plaats èn apport. Omdat we geen 0 maar een 4/10 gekregen hebben op de blijfoefening, kwamen we toch nog net aan 85/100. Met de hakken over de sloot, maar ons doel is bereikt. Op naar de volgende klas!
Vandaag moest Sam al meteen zijn eerste les in zijn nieuwe klas missen omdat we een kijkje gingen nemen op de WOEFdag in Huizingen. Het was een gezellige gezinsuitstap en ook Raf en Tess hebben hun ogen uitgekeken! Heerlijk was het om nog eens een flyballwedstrijdje te zien! Dat was geleden van toen Wo nog liep. Raf en Tess vonden de flyballsfeer helemaal te gek! Bij de demo van de politiehonden werden ook wat schoten gelost en Rafke blijkt netjes schotvast te zijn. Tess was iets minder gelukkig met de schoten, echt in paniek geraakte ze niet, maar ze was toch echt niet meer op haar gemak. Gelukkig keerde de rust snel weer…
Afgelopen week kregen we nog een flatje op bezoek voor een fotoshoot. Hij had zijn 2 tollervriendjes bij en dat maakte dat het hier een hele hondse bende was. 9 honden in huis en tuin is toch wel èrg veel! Toch was het erg gezellig en mijn hart sprong op om nog eens een echte Wodan-like flatcoated te zien ronddartelen in onze tuin. Dezelfde ongemanierdheden, dezelfde onstuimigheid, dezelfde onschuldige blik in de ogen en bovenal dezelfde eeuwige vrolijkheid. Wat zijn het toch heerlijke honden! Soms kan ik niet wachten tot onze kleintjes pup-af zijn!
Verder zijn er foto’s geplaatst bij aan het werk. 1 album over het speuren naar voorwerpjes met Tess en 1 van een les redding met Tess, Raf en Engie. We kregen intussen ook de foto’s van de flatcoated-fotoshoot in de bus. De foto’s waar onze schatjes opstaan zijn toegevoegd in het album “week 20” in “Kijk hoe wij groeien”.
