21 augustus 2011

Waar de een gisteren zijn carrière mogelijks beëindigd heeft, is de ander vandaag met glans gestart.

Sam, die inmiddels de 6 jaar gepasseerd is en steeds meer last krijgt van zijn pootjes, speelde gisteren zijn laatst ingeschreven wedstrijd bij de debutanten. Zijn puntjes om over te gaan van de debutanten naar programma 1 waren een poosje geleden al binnengehaald, de wedstrijd van gisteren was de laatste die we ingeschreven hadden met als doel over te gaan naar “den 1”.

Waar Sam enkele weken geleden in de debutantentrainingen nog de ervaren hond was en waar hij eind juli nog clubkampioen werd, is hij nu het groentje in de klas. Dat laten we natuurlijk niet aan ons hart komen, integendeel… het werd hoog tijd dat Sampie weer eens een nieuwe uitdaging kreeg. Nieuwe oefeningen om te leren, andere moeilijkheden en … gewoon hogere eisen. Helaas hebben we zelfs in de paar lessen die we al hebben meegedaan moeten merken dat het fysiek niet altijd makkelijk voor hem is, zeker niet met zijn zwakkere voorpootjes. Rekening houdend met zijn fysieke achteruitgang van het afgelopen jaar en zijn continue nood aan pijnstilling is het dan ook maar zeer de vraag of hij na gisteren ooit nog een wedstrijd zal meelopen…

Of hij mooi geëindigd is? In zekere zin wel!
Op een bijbevel bij de houdingen en wat kuren na heeft hij een perfecte, maar vooral enthousiaste en vrolijke wedstrijd gelopen. Zijn volgoefeningen waren super en de rest eigenlijk ook. Sja… dat mijn mannetje zich uitgebreid wilde rollen tijdens de blijfoefening en weer niet lang genoeg kon wachten na het onderbreken en dat dat ons dan 10 punten kostte, dat zullen we maar voor lief nemen zeker. 89/100 was het eindresultaat en niemand die kon zeggen dat mijn mannetje niet enthousiast gewerkt heeft, evenmin dat hij niet vrolijk was. 😛

Tess daarentegen heeft vandaag haar allereerste echte proef afgelegd. Hopelijk hebben we hiermee samen een mooi begin gemaakt van een leuke “carrière” samen. Nu moet alleen het vrouwtje nog leren haar zenuwen te bedwingen oftewel moet het hondje nog leren omgaan met die zenuwen! 😛

We begonnen met aandacht op naam, de honden moeten na het horen van hun naam 7 seconden onafgebroken naar hun stilzwijgende baas kijken. Iets wat voor Tess normaal absoluut geen probleem is. Mijn kleine meid zit heel vaak zomaar naar mij te kijken en is eigenlijk zowat een hele les lang met mij en mij alleen bezig. “Je weet nooit dat baasje iets gaat vragen om te doen, toch?”. We begonnen er dus aan, toegegeven, niet zo geconcentreerd als normaal en misschien zelfs ietswat nonchalant. Tess kijkt en… kijkt na even gewoon weg. Het kostte ons een bijbevel en 2 punten, maar daarna ging het goed. Eigenlijk stond ik perplex en zonk de moed me een klein beetje in de schoenen… als zelfs dit al misgaat??? Daarna ging het echter gewoon prima, al heeft ze duidelijk al veel en veel beter gevolgd als vandaag. Gelukkig ligt vrouwtjes lat tijdens trainingen erg hoog, dat het vandaag door zenuwen wat minder strak verliep was dan ook geen erg, want het was nog ruim voldoende om te slagen. Volgen, sociabiliteit, voorstellen van de hond, voedselweigeren, houdingen, komen op bevel, blijven, sleuren en plaats sturen verliepen verder allemaal perfect zonder verlies van punten met een mooie 98/100 als resultaat.

 

Meer foto’s volgen later!