21 februari 2011
De pupjes groeien als kool! Ze wegen alweer meer dan 9kg, wat gaat dat toch hard… De tijd dat we met onder elke arm 1 pupje naar buiten liepen voor een plasje is duidelijk voorbij. Soms wil ik het nog wel eens proberen om een ongelukje te vermijden, maar verder dan een paar meter kom ik niet meer. Gelukkig past 1 pupje tegelijk wel nog perfect op schoot. Vooral Tess kan daar erg van genieten! Dan vleit ze zich helemaal tegen je aan en kan zo zelfs heerlijk in slaap vallen. Echt een knuffelmieke! Rafke wil liever alles gezien en gehoord hebben en dan ook ten allen tijde de mogelijkheid hebben om te kunnen gaan kijken.
En ze groeien niet alleen lichamelijk enorm, ook in hun hoofd worden ze steeds groter. Waar ze in het begin nog opzij sprongen bij iedere auto die passeerde, lopen ze nu netjes langs een drukke weg door en moet ik zelfs opletten dat ze goed aan de kant blijven lopen. Ook beginnen ze wat meer synchroon te wandelen, wat het een stuk makkelijker maakt om het tweetal aangelijnd uit te laten. Vreemde honden worden, vooral door Raf, met een spelbuiging benaderd en zo stilaan durven ze meer en meer van mijn been afwijken op een wandelingetje.
Erg leuk is ook dat ze, zonder dat wij het in de gaten hadden, hebben geleerd wie hun baasje is. Of ze hebben goed gekozen, dat kan natuurlijk ook! Als ze komen aangelopen dan loopt Rafke resoluut naar zijn baasje, terwijl Tess heel overtuigd bij mij komt fletsen. Grappig was het vorige week toen Rafke bij Marc kwam knuffelen en hij tegen me zei “dat moet Rafke wel zijn, want Tess doet dat nooit”, waarop ik zei dat dat echt wel onzin was want dat Tess net de knuffelmie is. Toen we het wat beter in de gaten gingen houden, bleek dat we allebei gelijk hadden. Enkele dagen later waren beide pupjes buiten voor een plasje. Toen Marc ze binnen wilde roepen waren ze gefascineerd aan het rondscharrelen rond het konijnen-kippen-vogelhok. Rafke kwam meteen aangelopen, terwijl Tess rustig verder deed waar ze mee bezig was. Ze had duidelijk geen zin om weer naar binnen te komen. Toen ik buiten kwam, moest ik slechts 1 keer roepen en mijn meisje kwam aangesneld.
Eigenlijk zijn we erg blij dat zij hetzelfde gevoel hebben als wij, want je ziet ook wel eens dat de 1 een hondje aanschaft en dat het betreffende hondje net helemaal naar de ander toetrekt. Maaike heeft blijkbaar een uitstekende keuze gemaakt!
En wat hebben ze vorige week voor speciale dingen gedaan? Tess bracht een bezoekje aan de kinderboerderij, waar vooral geiten nieuw waren, want van thuis en de praktijk kennen ze natuurlijk al heel wat. Konijnen, kippen, ponies, ganzen, vogeltjes, poezen, enz zijn allemaal dagelijkse kost. Tijdens een wandelingetje, zagen ze ook voor het eerst een kudde koeien. Hun reactie was erg grappig, beide partijen stonden elkaar aan te gapen als een koe die een trein voorbij ziet rijden. Daarnaast zijn ze er deze week in geslaagd om Sam en Fien te verleiden tot een kort spelletje. Ze zijn ook mee gaan kijken naar het voetbal van Brent en voor het eerst mee gaan wandelen met de hele roedel en hun vriendjes, Sam en Fien, Engie en Hippie, de whippetvrienden Seppe en Wiebe en collie Finlay waren van de partij. Door net niet meer loopse Engie was er wel wat commotie in de groep, maar dat bracht de kleintjes niet van de wijs! En tenslotte kregen ze gisteren bezoek van 2 Nederlands flatcoatdames, zij kwamen langs voor een fotoshoot. Halverwege moesten ook Raf en Tess hun beste pootje voorzetten en netjes poseren samen met “de groten”. Hun sterallures kwamen boven en ze poseerden alsof ze nooit anders hadden gedaan!
In hun fotoalbum Kijk hoe wij groeien is een nieuw albummetje toegevoegd met fotootjes van hun uitjes deze week: week 11