12 april 2014

Het is geloof ik zover… Kleine Ella heeft mijn hart hélemaal veroverd.
Die kleine muts weet me zo vaak te vertederen met haar lieve snoet en mijn hart smelt als ze me gedreven aankijkt. Als die doldrieste pup ook lieftallig naast me kan zitten en op de praktijk net zo flink is als Tessje was, dan zwelt mijn hart van trots. Hoe gek en wild ze soms kan zijn, zo beheerst en braaf is ze dan opeens. Ze ligt op haar matje onder de tafel lieflijk te kwispelen naar iedereen die binnenkomt, daarbij wordt er niet geblaft of gejankt maar wacht ze geduldig tot er weer tijd is voor haar.

Lekker gezellig wandelen met haar alleen of samen met de anderen waarbij ze zich dan volledig laat gaan. Op een of andere manier doet ze me dan heel erg aan Lola denken, hoe ze loopt, hoe ze kijkt. Maar ja, dat kan, ze zijn tenslotte familie!
Ook dan zie je hoe gedreven en volhardend deze kleine meid is. Het speeltje voor het eerst uit het water halen is spannend, maar zolang we grond onder onze voetjes voelen is er niks aan het handje. Vrouwtjes gooikunst kennende belandde het speeltje uiteindelijk natuurlijk véél te ver. Dat zullen we wel kwijt zijn dacht ik en inderdaad… Ella ging tot waar ze de grond kon voelen en draaide toen na even druilen terug. Ik besloot niet te pushen en het te laten voor wat het was, toen Ella zich plots bedacht en gewoon in 1 ruk doorliep, begon te zwemmen en het speeltje alsnog netjes apporteerde.

Binnen de roedel vindt ze stilaan haar plekje. Raf begint eindelijk te ontdooien en wil nu toch af en toe met haar spelen. De anderen staan niet langer beteuterd in de gang of met z’n allen in 1 mandje gepropt en af en toe delen ze zelfs hun mandje of kussen met haar. Het heeft even tijd nodig gehad maar het komt helemaal goed!

Op de hondenschool doet ze het prachtig. Intussen is ze de puppenklassen ontgroeid en zit ze sinds kort in de A-klas. Vermoedelijk zullen we daar nog een poosje blijven, ze is nog zo piep… De oefeningen daar zijn een stuk afwisselender en zo zal ze zich niet al te snel gaan vervelen.

Meer en meer voelt ze aan als mijn nieuwe maatje, mijn nieuwe verwende snuiter, mijn nieuwe zwarte metgezel die dat kleine streepje voor mag hebben, mijn Ella…